актер (имн.) - во (предл.)

На крајот, кога завршила претставата, раскажува актерот во интервјуто, кога светлата блеснале во салата, кога се откриле сите лица на публиката, забележал и останал вџашен оти очите биле сопственост на- куче.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
На неодамнешната промоција на програмата на Скопскиот летен фестивал во фоајето на Македонскиот народен театар, познат македонски актер, се обиде на една средовечна директорка на библиотека да ѝ ја објасни специфичната позиција на актерите во уметничкиот свет.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Исчезна едниот актер во драмата. Сцените не беа напишани за монолог.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Додека госпоѓа Мариела ѝ ја раскажуваше приказната за младата актерка во филмот “Ден повеќе”, Ема со левата рака ѝ ја стегаше десната на својата пријателка која лесно беше положена во нејзиниот скут, а својата десна рака во благо движење и ја спушташе на нејзиното лево рамо, гледајќи ја цело време в очи со пријателски чувства кои во мигот се вплотија во она што следуваше потоа: забите на Ема ѝ блеснаа и тој блесок имаше исто значење со она што се слушна од нејзината уста: “Ти си срце”.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Некое време двајцата се гледаа немо, како актери во лоша претстава.
„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)
Во 1985-та г. таа направи премин во светот на перформанс уметноста како актерка во претставата Deep Inside Porno Stars којашто се даваше во познатиот авангарден простор Franklin Furnace во Њујорк.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
После овие извадоци од феминистички теории, неколку податоци од биографијата и манифестите на Ани Спринкл покажуваат дека самата уметничка за сето тоа има многу повесело мислење: Во последните 16 години од својот жовот Ани Спринкл работела како танчерка во 42-та улица, ѕвезда на порно филмови (150 играни филмови, 20 видеа и 50 8мм филмови), проститутка во салоните за масажа, била домаќинка на сопствена кабловска програма и објавувала статии и фотографии во безбројни порнографски списанија (вклучувајќи го и нејзиното сопствено).
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Тие стануваат актери во делото.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Тие режираат сцена, ставаат актери во внатрешноста на декорот и снимаат тотал сцени - то ест дијалог - на шест или осум различни начини - менувајќи ги аглите на снимање: од напред, од страна, од горе итн.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
И корпорациите исто така навлегуваат во јавната сфера, што сето заедно доведува до трансформирање на поединците од граѓани и рационални полемичари на политичките/општествениоте/културните настани во пасивни набљудувачи на политичкиот и медиумскиот спектакл, од културни производители во културни потрошувачи.
„Простори на моќта“ од Зоран Попоски (2009)
Појавата на (во тоа време) новите медиуми (т.е. радиото и телевизијата), рекламирањето, односите со јавноста и корпоративната контрола врз културата, Хабермас ги гледа како начин приватните корпорации да добијат дотогаш невидена моќ во јавната сфера, со тоа практично истиснувајќи ги рационалните граѓани но и политичките партии како главни актери во политиката.
„Простори на моќта“ од Зоран Попоски (2009)