благост (имн.) - во (предл.)

Ништо: како неумитни судии, како прекор, како каење - нежната добрина и благост во нејзините очи, појасни и помили од секој друг пат - се испречија пред него, му ја заматија свеста, му го зголемија неспокојството.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
А тој не се постигнува со благосостојба туку со процент на благост во погледот; не се доживува врвот со трофеј в рака туку со мал камен со издлабени иницијали и датум од одморот од пред години 100, па не помнам ни од која година, закопан во пукнатините од карпата.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Или пак ова не беше дишење, туку еден вид на себеспознавање, свесност дека опивно и опојно чувство никнало од благоста во душата, чувство на благосостојба, како успокојувачка и смирувачка течност што струи низ неа.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Во аглите на сликата, од едната и од другата страна над портретот, беа исцртани два детски лика, со прозрачни ангелски лица, со небесна благост во очите и милност во умјасот.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
- Повелете, седнете, - ја покани наставничката со благост во гласот.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Беше висок, слаб со испиено лице од кое му зрачеше енергичност, без трошка благост во изразот.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)