болка (имн.) - ја (зам.)

Јас, воопшто, болката ја ценам за најнеморален белег низ еволуцијата на човекот; за најпонижувачки симбол на човековата автентичност: Бев опседнат од овие страдања и сам во ретки мигови јас се префрлав на теми и поинакви од оние кои ме измачуваа.
„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)
Оддиплувај ги листовите на споменот и стегај душа... стегај срце, секогаш така велеа нашите стари, велеа, кутрите и болката ја преточуваа во песна...
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Вистините кои се толку едноставни, а кои постануваа лаги ќе ги заменам со високи внатрешни прозорци преку кои ќе влезе чист воздух и мирис на пролетно изгрејсонце. Како почеток на нешто убаво.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Болката ја складирав длабоко во темните одаи на душата.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Подбивниот, избрчкан глас на Сириецот грубо го влече кон студената пареа на крајбрежјето, скоро со болка ја сече мирната поврвнина на идеализираната визија: - Оној што го имаше каменот пред мене ја матеше мудроста со безумност.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Јас болката ја ставам пред политиката...
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Но сега, новата болка ја засекуваше старата рана.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Неверството на Рајнер го преживуваше она девојче кое на почетокот од сеќавањата кои ги нарекуваше свој живот ја имаше болката, нешто како капење крв од скриена рана.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Но болката ја поднесов не испуштајќи глас и ја зграпчив птицата за обете нозе. 90.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)