бор (имн.) - стебло (имн.)

Јастрепски остроока, подгрбавена аглесто и со машки објала под црната калуѓерска облека, така што дури и рамениците ѝ личеле на скршени или преморени крилја, изгледала дека никогаш веќе не ќе зачекори по таа земја на тага, дека ќе остане на тоа и свето и проклето место, помеѓу две нездрави црни борови стебла, и самата да пушта од себе испреплетени корења и да го наслушува со накривена глава минатото.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Косите, повеќе лилави отколку црни од јад или побелени од спомени, ѝ ѕиркале од под забратката и биле некако призалепени за скаменетото лице што не познавало насмевка.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
На ременот од појасот секој носи како змија остра и светла кама.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
На дебелите паднати и на кутнатите од бура борови стебла, седат вооружени, од сонцето поцрнети луѓе.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)