бубачка (имн.) - во (предл.)

Беше свесна дека е убава, но сепак не беше задоволна од својот изглед: челото ѝ се чинеше премалечко, очите темно кафени, а не сини, линиите на телото ѝ се чинеа преизразени...се разбира претеруваше, тоа беа некои нејзини бубачки во главата, какви што си имаше секоја девојка на таа возраст.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Имам една единствена книга за инсекти, мал застарен прирачник на француски, кој на шега ми го подари една добра пријателка - поради мојата градина, необичноста на сликите, да се забавам читајќи за глистите на еден толку отмен јазик - и мојата бубачка во таа книга е прикажана на слика како се качува низ стебленцето на орхидеја.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
„Ах, Васј! Лесно ни е додека бркаме бубачки во туѓите глави!
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Надвор расцутените дрвја прекрасно мирисаа, имаше многу бубачки во травата, и беше топло, а мене необично многу ми студеше. Сиот треперев.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
горе е густиот непробоен таван од гранки- околу се топат свеќите- бесшумно се пали телевизорот- прскаат капиларите- бам барам- а студи- внатре студи- по кожата прилепени капки во сок- не можам да се помрднам-на подот- разголена од појасот надолу- сама- со ненаситна ѕверка во себе-заробена во пепелавите канџи на стравот- ме јадат црви бубачки во моиет црева- се множат- грижат
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)