војник (имн.) - или (сврз.)

Затоа патријархалниот маж-војник постојано мора да бара и произведува (нпр. со медиски воени кампањи, но и со вистинска војна) некое „единство”, ВО КОЕШТО ТОЈ САМИОТ СТОИ НА ВРВОТ, како политичко или „морално” водство, како војник или беседник.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Се испијанија и кога ќе умреше некој, и умрениот со песни го испраќаа како да оди војник или во свет.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Тогаш истрелите се згуснале - на пресигурните преостанати петмина војници или одметници удриле отстрана оние што биле со говедата на поило.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Со ракав ја избришал потта од чело и ја потпрел кубурата на каменот да гледа со десното око по црната линија на цевката кон голината по која уште одел Онисифор Проказник. - Ни кажала што сакала да ни каже.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Гледајте. Од неголема чука се спуштале кон нивниот челник коњ и јавач, дебелникав човек во темномодра облека, војник или одметник, вкочанет натрапник со нејасно лице и со нејасни намери.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Потоа го виделе челникот исправен над неподвижен труп и со крвава сабја в рака. Им викал нешто.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Речиси на сите улички во Картагина беше поставен по еден наоружан војник или полицаец, како и наоружени лица во цивилна облека. Најверојатно Палестинци.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Влеговме во Картагина. Забележавме на небото над резиденцијата и вилата Магребија како се спушта хеликоптер, а други хеликоптери кружеа околу резиденциите.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Но ете животот сакаше да го качи направо на воз, и тоа патнички од трета класа (ако се изземат покриените товарни вагони со шибер врати и горни прозорчиња за 40 војници или 7 коњи, со кои одеа на младински работни акции во секој вагон по една чета, со половина леб и една паштета, а ноќе матарки вода кога преспиваа на попатни станици по отпатни колосеци).
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
За војници и за војна не подготвуваше живата средина во која ретко поминуваше ден без војник или партизани.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Татко ти и самиот мислеше оти изгледот и појавата на тој Ролан Јаковлевич биле пресудни и тој да поверува дека Ролан Јаковлевич никогаш не бил обичен војник или граѓанин.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)