врсник (имн.) - во (предл.)

Ако загинам – времето ми минува со моите врсници в земи: шетаме крај море, од испокинатите знамиња правиме шамивчиња и ги бришеме наврнатите птици.
„Ненасловена“ од Анте Поповски (1988)
Тоа дури имаше и своја добра страна, зашто меѓу врсниците во игра може да се изроди и тепачка, додека меѓу Кирил и Бојан тоа беше невозможно.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Правилниот, малку орлов нос, брадата и устата му ја дополнуваа убавината, а здравите заби и веселата насмевка го правеа примамлив за секоја негова врсничка во селото и надвор од него.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)