генерација (имн.) - во (предл.)

Оставени сами на себе, тие ќе продолжат од генерација во генерација и од столетие во столетие да работат, да се раѓаат и да умираат, не само без секаков нагон да се бунтуваат, туку и неспособни да сфатат дека светот би можел да биде поинаков од она што е.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Драмата што јас ја играв со тебе седум години, ќе биде одново и одново играна, од генерација во генерација, секогаш во посуптилна форма.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Во нив се напластени знаците на животот на стотици и стотици генерации во текот на повеќе од пет века... Mais, revenons nos moutons, mon vieux! (Но, ние да си се вратиме на нашите овци, стар мој!)
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Мојата генерација, со Мустафа Кемал на чело, можеби ја имаше најтешката мисија, по многу генерации во текот на пет века, да ја спасуваме суштината на нашето постоење како држава, нација.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Камилски ја разбра алузијата преку оваа француска изрека од една фарса (од времето на Рабле), дека треба да се вратат на приоритетната работа, се насмеа и во весел тон продолжи: Во право си, пријателе, зборови многу, а време малку!
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Се врати пет – шест години наназад и се виде себе си како води љубов со Билјана, најубавата девојка во генерацијата во школското ве- це кое мирисаше на лајна и амонијак.
„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)
Ние обајцата доаѓаме од генерација во која музиката беше место каде што сѐ се изразуваше.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Гледа во еден од свештениците, повиено старче со влажен и замислен поглед, кое поради возраста веќе не служи по епархиските цркви, забележувајќи дека неговата риза е толку стара и така избледена, што наместо црна, на сивата светлина на денот се чини модра.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Островот или наследените односи, воспитанието на почит и разбирање меѓу поединците во секоја верска заедница, што се негуваат од генерација во генерација, се тие што се чуваат како пламенот на домашното кандило, како реликвија, како највисока светија, како стара, наследена икона во домашниот иконостас, како свитокот со цитат од Тора поставен на влезот од секој дом од некоја поранешна генерација закинтски Евреи?
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
И тогаш според неговата логика, требаше најмногу да се внимава во вителот на неизбежните војни, во создавањето на новата империја, во револуционерните вознеси на новите генерации во подем, кои на крајот се соочуваа со енигмата на владеењето!
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Ние успеавме со Цветана Горски и со моите пријатели да создадеме минијатурна музејска колекција на флората и фауната на Езерото за да ги потсетува идните генерации во бесмртноста, но и смртноста на езерските и крајезерските жители...
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)