гест (имн.) - или (сврз.)

При тоа, за сиже користете или некое кратко патување или доаѓање на некое туѓо лице во нова средина (пореметување на постојаниот ред на нештата - вообичаен почеток на романот).
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
И имајте на ум дека гестикулацијата е составен дел на секој дијалог.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Имајте на ум дека во дијалогот, по правило, секоја пауза мора да биде покажана на овој или оној начин, или низ раскажување (на пр. „таа застана“) или низ гестови или низ некој рез што означува пауза.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Отец Симеон ги склопи очите и не виде дали Иван се двоуми и дали се спротивставува со гест или движење на лицето.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
„Не забележав кај него ниту еден гест или желба да се препорача себеси.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
А да не зборуваме за некој вид додворување” објаснуваше таа.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Кутрата Катерина! Не можеше да сфати дека секој збор, гест или мимика, па дури и насмевката што обично ја раздаваме од учтивост, можеше да го убрза извршувањето на она што и без тоа не смееше да се одложува.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
А што се однесуваше за знаците што ми ги испраќаше, мислам дека се беше зафатила да опоменува погрешен човек.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Девојчињата се лесно повредливи и едн погрешен гест или збор на подсмев, грубост, или недоделканост во однесувањето, може засекогаш да ги одбие од некого.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)