глава (имн.) - си (зам.)

И своите глави си ги гледаме.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
КОСТАДИН: (Уште замислено). Не можам да не мислам, мајко...
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)
Плачовите низ селото се носеа сѐ уште и Неда црна крпа пак од главата си фрли, повтор косата ја пушти, а плачот стана толку јак, - „Малодушни земјоделци, излезете од дворов!" - им викна мајката со гнев.
„Сердарот“ од Григор Прличев (1860)
Тогаш Васко станува и со наведната глава си оди дома. Ете, така ти е тоа.
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)
На сон ми е дојдена една црноока. Главата си врзува ем се огледува...
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)
И во главата си пробива место, ги зафаќа и ги потиснува сите мисли, нездравата смисла за долг и чест, некое тешко бладање, кое ја мати здравата свест за реалното и можното.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)