глава (имн.) - наведнат (прид.)

„Мајка ми мене, Бог да ми ја прости, ми велеше: Ќерко, само со главата наведната да ми одиш.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Во неа има полици, компјутери, кутии со фајлови, маса за состаноци, на ѕидовите висат постери со сатирични слогани начкртани врз нив.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Што може да те спаси од слепа непромисленост и од глава наведната пред други која својот народ го поведе кон негово искоренување?
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
АНТИЦА: (оди со главата наведната и застанува пред поп Јанчета, му ја бакнува раката).
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
Робовите секогаш ги држат главите наведнати, со погледите шетаат само по прашината, по калта на земјата. Затоа тие патат од очна миопија.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Двајца мажи седат на масата, работејќи, со главите наведнати.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Мајка ми се правеше рамнодушна ама беше нервозна и секогаш наосилавена на нас децата; баба ми нешто скришно го караше дедо ми, а дедо седеше сѐ понапикан во огништето со главата наведната и некако свртена кон ѕидот, како чиниш да пушеше кришум од своето луле направено од кочанка.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)