глас (имн.) - престане (гл.)

Гласот престана и лошо велеше знакот Во спротивна насока од времето летаа птици И црешите што пред тоа фрлија плод изгореа.
„Камена“ од Анте Поповски (1972)
Потоа сврте едно копче и гласовите престанаа.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Таа читаше со јасно лице, но како да се беше оддалечила во својата фотеља, така што нејзиниот глас престанува да се слуша, макар што усните се движат и раката ги свртува страниците.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)