град (имн.) - ќе (чест.)

Мислеше дека во овој град ќе дојде и до својата конечна пресметка со историјата, верувајќи дека ќе ги открие помирувачките кодови на исчезнатите империи, останати во луѓето, најмногу преку инерциите на идеологиите и на религиите.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
А кога и тој седна, сега веќе не внимавајќи ни како седи ни дали му е одмерен гласот, почна отворено и грубо да им се заканува на тие таму, во Европа; дека нивните градови ќе ги претвори во урнатини, а нивните полиња во гробишта, дека...
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
По посетата на градот ќе го извести Force 399 дека Скопје бил бомбардиран повеќепати и дека се направени големи штети на јавните згради и железничката станица и дека железничкиот мост преку реката Вардар бил уништен.283
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
Во секој поголем град ќе постои агент.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Колку убавини да се среќаваат во Париз, сепак, кога се слуша за неговите идни развојни концепции, кои треба да станат стварност по триесетина години, кај секого оживува своевидна заинтересираност, зашто се смета дека во периферните длови на овој град ќе изникне нешто екстравагантно, нешто единствено, зашто се знае дека тоа се случува во најубавиот град на светот.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Секој град ќе има трговски центар, универзитет, одморалиште, рекреативни центри.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Денешниот град ќе се прошири уште со пет нови градови, кои се лоцираат во долините на реките Сена, Марна и Оза, чии локалитети обилуваат со шуми.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Едно лето се пренесе глас дека во нашиот град ќе дојде умен и учен човек, уважен гостин од една далечна земја.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Ако биде така, на коџобашијата од град ќе му ја побараме ќерка му...
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
- Ќе изградиме сплав.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Со победничка песна во Шумшул- град ќе се вратиме.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Да имаше градови ќе можеше да организираш градска герила, вака можеш да си организираш едно скромно, приватно самоубиство.
„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)
Ти ветувам, штом ќе се вратиме в град ќе те однесам на топ. Така ли е, друштво?
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Сепак, најмногу, секогаш кога од град ќе донесеше печено пиле, повторуваше едно нешто што брезничани никогаш не разбраа што може да биде: „Како можев“, велеше, „да заборавам да си ставам во сјуткејсот една воденица што ја велите вие, ама не за наут и уроф, туку за коски.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Со тоа нашиот град ќе биде посиромашен за едно дрво, за една сенка, за една ладовина, за некое птичје гнездо и не знам за колку кислород што тоа дрво би го создавало кога би се развивало, кога би пораснало!
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)
Ги слушаше речиси безгласните коментари, или така му се чинеше дека не е далеку денот кога градот ќе го завладеат козарите со нивните кози, дека не е далеку денот на белата, козја контрареволуција, кога неговата фотелја може да ја заземе козарот со титовка од козја кожа.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Клепаше со очите и не веруваше. Уште повеќе не веруваше дека градот ќе го најде празен.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Правта ѝ ги глочкаше очите, во устата ѝ крцкаше песок.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Чувствувам дека ако повторно се вратам по патот градот ќе биде исчезнат, луѓето сѐ уште неродени, нештата изменети, дворците неизделкани во каменот, стеблата непресечени од шумите; не прашувај од каде го знам тоа, пустелијата знае, и ми го вели.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
„Во оваа статија мајорот вели дека во секој камион за собирање на сметот во градот ќе постави по еден примопредавател.“
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Во Женева, кадешто доживеав откровение, не на Калвин, се разбира, туку на Вергилиј и Тацит?“
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Во едно доцно интервју изјави: “Мојот живот може да се сосредоточи во две болести: слепило и долговечност”, а во една песна во проза од 1981-та објаснува: “што е долговечност?
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Борхес повеќе пати рекол дека животот за него претставува товар и дека на смртта гледа како на добродојдено ослободување.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Иако уште 1980-та, во песната со наслов „што ќе биде со уморниот патник...“, запиша: „Во кој од разните градови ќе умрам?
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)