Ништо особено: грст земја, тукашна иловица, месена, моделирана, па печена и глазирана.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Некој од школниците донесе ракатка свеќи што болснаа крај кандилцето запалени од присутните и забуцани во два грста земја ставена во заборавена чинија.
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)