дел (имн.) - во (предл.)

Судот, на барање на оштетениот, ќе досуди надомест и за идна нематеријална штета ако според редовниот тек е извесно дека таа ќе трае и во иднина (чл. 192, ЗОО). 7.  Второстепениот суд ја испитува првостепената пресуда во оној дел во кој се побива со жалбата, во границите на жалбените причини; а по службена должност внимава на примена на материјалното право и на повреда само на некои таксативно наведени одредби од ЗПП (в. и чл. 354, ст.1sq од ЗПП).
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
При одлучувањето за барањето за надомест на нематеријална штета, како и за висината на нејзиниот надомест, судот ќе води сметка за значењето на повреденото добро и за целта за која служи тој надомест, но и за тоа со него да не им се погодува на стремежите што не се спојливи со неговата природа (чл. 189, ЗОО).
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Во делот во кој се обидувам да раскажам за татко ни таа е присутна повеќе од сите Кривошееви, а во делот кај што раскажувам за неа татко ми е споменат само во една реченица.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
И некако несвесно тоа го бараше и од нас.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Мирче се позамисли на предлогов, но кога Толе му рече дека и тој ќе има дел во парите што ќе се добијат за бравите, си помисли во себе: „Стопанка му.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
6. Од одолженото колку и мачно траќање по ќошињата на џипот, од здодевното и систематично предавање на опремата, од иследничкиот претрес на снимателот да не прикрил некој задолжен дел во мангупскиот џеб, од разделбата на екипата што требаше да биде барем надежна а беше сосема погребна - Ване дојде дома со торбата на рамо што му се виде лесна и мека како јарешка кормушка: одраното јаре го однеле на ражен меѓу луѓето што газеа со чизми и по килими, а нему му ја оставиле кожата да вари ретка чорба или да врзува опинци со слепи јазли.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
На крајот, не можам да завршам а да не го спомнам она фантастично троминутно возење на камерата (без рез), кое следи по едно апсолутно генијално делче во филмот (целото трае околу пет минути, и се одвива во паузата меѓу вториот и третиот „чин“ на таа „театарска претстава“) и кое делумно потсетува и на „Готвачот, крадецот...“
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Прво, беше прецизирано дека поставувањето на в.д. директор од страна на Владата, во случај ако се констатира дека здравствената установа во која се штрајкува не обезбедила итна медицинска помош и минимална функција на сите организациони делови во процесот на работата, се однесува на јавните здравствени установи (чл. 288, ЗЗЗ/12) и, второ, беше воведена глоба од 3.000 до 6.000 евра за здравствената установа која нема да обезбеди вршење на здравствена дејност во услови на штрајк (чл. 306, ЗЗЗ/12).
„Обезвреднување на трудот - 2 Анализа на трудово-правната легислатива во периодот 2010-2014“ од Мартин Краљевски, Дејан Лутовски, Ивица Костовски (2015)
Кон содржината на оваа студија беше додаден и дел во кој беа анализирани повеќе закони со посебен осврт околу правото на штрајк, а дополнително беше анализиран и нацрт уставниот амандман XXXIX, кој ја регулира материјата на уставната тужба, правен институт кој треба дополнително да ја зајакне заштитата на дел од уставно постулираните работнички права.
„Обезвреднување на трудот - 2 Анализа на трудово-правната легислатива во периодот 2010-2014“ од Мартин Краљевски, Дејан Лутовски, Ивица Костовски (2015)
Тој во својата задлабочена филозофска мисла го разбираше трагизмот на својот народ кој стануваше заробен во самиот себе, немоќен да се ослободи од другите, да се прелева во големи делови во нив.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
„Имаш право. Сонувала. Бидејќи и останало само да сонува!
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
„Замисли си“ му реков на Ѓурчина „онаа луда Огнена Гулева сонувала да преспие со тебе само за да и се роди и нејзе синче од познат главатар; зарем не те радува тоа?“
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
А притоа изгледа заборавила дека синовите се создаваат во помлади години, а јас баеги одамна го загубив тој рок.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
На Ѓурчина, најнапред, му го претставив однесувањето на Огнена, се разбира со мои зборови; спомнатиот разговор помеѓу неа и мајка ми беше отпечатен во мојата глава, посебно делот во кој во детали се објаснуваше нивната љубовна врска; не ја заобиколив и гласната смеа на Огнена Гулева особено во моментите додека ја изложуваше својата зависливост!
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Сите Шатовци имаа дел во неа.
„Маслинови гранчиња“ од Глигор Поповски (1999)
Дома понекогаш ја отворав “Библијата”; од неа најмногу го сакав оној дел во кој кралицата од Саба му се обраќа на Соломон: “О, да ми беше брат, да ги цицаше градите на мојата мајка!
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Тогаш, кога ќе те сретнев надвор, би те бакнала без да бидам прекорена.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Ако се допушти за верна таа теорија, ќе биде јасно оти еден народ не секогаш може да устои против притисокот од туѓи соседни народи, а губи еден свој дел во корист на посилниот сосед, и друго, од неа се гледа оти народите можат да се состават од два блиски народа, слеани во едно, како последица на историска неопходност.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Но, како и трговецот, јас копнеам по оној друг дел во тебе, што ќе оствари само ако се тргнеш од закрилата на групата.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Последното делче во него се скрши дента кога меѓу имињата на оние десетмина што загинаа во заседа го препозна и името на одамна заборавениот школски пријател.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Со секое издлабено делче во дрвото, со секоја направена фигура, се качуваш стапка по стапка по овие угорници, ги искачуваш овие височини кон кои си тргнал и по кои те искачува делото...
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Но секое од тие гледишта е само еден мал пресек на реалноста, само едно делче во космичкиот мозаик.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Таа извадила од шифоњерот многу фустани од нивните мајки и ташнички, штикли, со кои ќе играат ’шмизли’ на поплочениот дел во дворот, под сенка.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Го враќам минатото: провокаторот е закопан на многу места во куќава - дел во оние стари добри пегли со јагленово загревање, дел во радиотот чиј механизам го однесоа во вреќа црни и дрипави собирачи на старо железо, дел во дупката на подот во кој ја чував Неговата слика.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Расфрлени од ветар и од претчувства дека ќе се случи нешто големо и незаборавно, нешто што ќе е важен дел во историјата на животот и на светот, на небото плачеа жерави.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Машкиот дел во салата воопшто не ги забележа, чиниш крај нив поминуваа како сенки.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Андон особено сакаше да ја почувствува разликата меѓу двете жени во делот во кој тие беа најжени и затоа сега, кога целосно се вовре во Азра, во нејзината розова устинка меѓу нозете со подбрикнати удинки по страните, не само што не ја штедеше, туку немилосрдно ја плескаше офкајќи од сласт и викајќи необично силно: „Ова е лудница, гарант!“
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Го шмукав јазичето со мирис на ркулец заглезден во влажна почва и со киселкаст вкус на штотуку зазреана мушмула, чувствувајќи ги на образите усните со кои на горниот и долниот дел во една колку вистинска толку замислена точка, се спојуваа нозете на Ема, и тогаш ми се чинеше дека тие усни, кои никогаш не кажале ништо, ниту ќе кажат некогаш нешто, а толку многу знаат да кажат, и толку многу сакаш да ги чуеш барем еднаш да проговорат, без оглед дали ќе те фалат или ќе те кудат, ме подземаа со слузта што благо ме облеваше внесувајќи ме навнатре со сѐ позабележливото поткревање на телото што лежеше под мене, со можеби инстинктивното поткревање нагоре, и повторното спуштање, во ритам што беше дел од нашата игра, од нашиот живот.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Ќе се обидеме да кажеме по некој збор за секоја одделно.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Велам раскин за подобро да го разберам (би требало толку нешта да разберам откако почнав да ја играм играва) тоа исчекување на влевањето на сите делови во една целина којашто можеби ќе ми се укаже во одблесокот на прозорското стакло.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Најзначаен дел во првата глава е истакнувањето на двата суштествени моменти на идеологијата, за кои авторот смета дека или се мешаат или бидуваат занемарени.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Во еден период работел во еден мал дел во градината на претседателската палата во Картагина.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Дали ќе биде писмото одраз на мојата вештина да поигрувам со нејзините емоции или ќе биде тоа одраз на нејзиниот дел во мене?
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Камилски продолжи со аргументацијата: Башибозуците биле нередовни коњаници, односно биле мобилизирани како помошен дел во воени походи на Османската Империја.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Голема беше листата на арапските зборови вселени во турскиот јазик, но Татко ги кажуваше само најчестите, голем дел во употреба во балканските јазици: абдал, абраш, ава, адет, азно, азар, ајан, ајван, ак, акал, акреп, ал, алат, алва, алка, амајлија, алва, алис, алка, амајлија, амал, амам, аман, аманет, амбар, антерија, ап, апс, апсана, арам, арач, асија, асли, астар, атер, аџаба, аџамија, ашик, ашиш, ашуре, бајат, бакам, бакла, баклава, батал, бедел, бедевија, беља, берат, бериќет, бина, боранија, будала, ваде, варак, фарак, вилает, гајле, гајда, гајрет, галиба, гараз, гурабија, гурбет, даире, дајре, дара, декика, дереџе, деф, дивит, дуња, дуќан, ѓаур, ѓезве, елбете, енфие, ербап.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Го враќам минатото: провокаторот е закопан на многу места во куќата - дел од оние стари добри пегли со јагленосано загревање, дел од радиото чиј механизам го однесоа во вреќи црни и парталави собирачи на старо железо, дел во дупката на подот во која ја чував Неговата слика.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Адаптирањето мислам дека веќе беше завршено, стравот дека не ќе можам да се носам со градските деца како никогаш и да го немало во мене, особено кога дознав дека еден добар дел во класот се исто така дојдени од други места, од внатрешноста на земјата.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Имаше еден дел во којшто симулираа летови на Месечината.
„Бед инглиш“ од Дарко Митревски (2008)
Татковите книги, или барем некои делови во нив, ги пребарувал и Русинот („рускиот емигрант”, Игор Лозински.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Секое од нас децата во различни периоди од нашите животи си имавме свој жив дел во татковата библиотека.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
При презентирањето на својот обемен труд професорот покрај воведот (за кој веќе стануваше збор) го изостави и завршниот дел во кој покренува одредени сомненија па дури и некои неразумни барања.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Се разбира, јавно немам спомнато ниту збор за тоа.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Еден дел во мене, барем во оние први денови откако узнав за случајот, како да ја осудуваше.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
„Кога тоа создава силна ние/тие или нам/ним поделба околу територијата, границите стануваат симбол и механизам на таа поделба“.31 Граничните конфликти одамна се важен, ако не и неопходен, составен дел во процесот на градењето на нацијата и државата во пост- империјалното време.
„Простори на моќта“ од Зоран Попоски (2009)
Стануваше непроценлив, вистински дел во потрагата по полнотата на вистината на балканското семејство во егзил.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
На седницата на министрите за надворешни работи одржана на 10 февруари 1945 на дневен ред било поставено прашањето за југословенско- бугарските односи.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
И во поглед на Македонија САД се приклониле кон британскиот став за признавање на македонската држава како федерална единица во федеративна Југославија, во која би влегле територии што претходно ѝ припаѓале на Југославија, а „оставајќи им ги македонските“ делови во Грција и во Бугарија на овие „респектирани земји“.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Навлеговме во еден дел во кој ниедна од нас дотогаш не била.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Дрвјата и грмушките беа густи и диви, тревата висока, да не речам колку нас, и таа сета задивена како човечка нога да не стапнала со векови.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)