дело (имн.) - да (сврз.)

И, иако втората позиција има јасно оправдување, потврда - на крајот, битно е едно дело да биде разбирливо, драмата да може да се игра, а поемата да се чита - арогантниот став на критичарите со кој тие оценуваат дали еден превод е добар или не, од чисто монолингвистичка позиција, повторно укажува на неблагодарното место што го зазема преводот vis-a-vis метатекстот (дело изведено од, или што содржи, веќе постоечки текст), каков што е и литературниот критицизам, сам по себе.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Агресивната само-експресивна апс­ тракција стана старомодна.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Но уште полошо беше тоа што одредени критичари беа спремни ваквите дела да ги примат како сериозни уметнички дела, меѓу кои и Џин Р. Свенсон од Art News и историчарот на уметност Роберт Росенблум.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Доволно навредливо беше изложувањето на сликата на Дик Трејси како уметничко дело од страна на Енди Ворхол.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Човек е во искушение ова дело да си го претстави како катедрала од хартија и мастило, меѓутоа со оглед на тоа дека авторот потекнува од една повеќенационална средина, замислената претстава, споменатата градба, би требало да се поврзе колку за католички и за православни култни места, толку и за џамијата.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)