дете (имн.) - замине (гл.)

Кај некои од нив тоа што беше останало од детството, и се развиваше во посилно битие од другото, накалеменото, успеваше да се помести во минатото и да ја објави битката на спасот. Битката на пробудениот јаничар.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Размислуваше за овие ешалони кои со нестивната борба на двоверјето длабоко, во нивните ранети души, исчезнуваа во одаите на султанските лавиринти или на воените походи од каде што некогаш како деца заминале.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Мислам дека уште како дете заминал да работи во јамите од другата страна на ридот. Или некаде уште подалеку”.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
* „Какви му биле намерите кога дошол под Сина Скала со невестата? Не сум слушнал.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
По завршувањето на оброкот жената ја расчистува масата, децата заминуваат во својата соба, мажот го облекува капутот и со обувките за по дома, излегува на балконот. Пуши цигара.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)