дете (имн.) - излезе (гл.)

Охрабрени и ние, децата излеговме од куќи.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Сите деца излегоа на тебе, го колнеше кога знаеше дека нема веќе да излезе тој ден: ни едно не се врати; и ти беше таков - кога ќе излезеше, не знаеше за враќање.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Утрото, наспиени и одморени, децата излегоа од стариот вагон и со вреќи на грб заминаа негде во градот што се будеше.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
„А, нека извини! Прва вечер децата излегоа во Охрид, а ние останавме сами.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)