дете (имн.) - таа (зам.)

Во училиште, децата таа агонија ја впиваат во себе засекогаш.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Ој ти дете, горско дете По ливади ти што трчаш Разгазуваш килим цветен Не сетуваш старска срџба Јас пак чекам тебе дома Да разведриш душа стара Да потсетиш тажна мома На младоста што ја бара Загубила дете таа Од јадови пуста надеж И живот и така мина За други си душа даде Ој ти дете мало диво Што ми лач во очи носиш Потсети ме што е живот Што правила вечно коси. 2002
„Сите притоки се слеваат во моето корито“ од Марта Маркоска (2009)
Пела и во сонот се појавуваше како сонце, бело бело и топло а потоа таа викаше бате Дончо јас и ти сме брат и сестра нели а тој нема глас да ѝ одврати дека тие двајцата не се брат и сестра само нивните мајки во исто време ги имаат родено и оти се најдобри другари им кажуваат дека се полубрат и полусестра и сакаше да ѝ каже дека се само две деца таа момичка а тој момче нели таа женско тој машко како што има жаба машко и жаба женско како што има гугутка машко и гугутка женско како што има којн машко и којн женско како што има вол машко и вол женско и ние сме како нив и токму ска да ѝ каже во што е разликата меѓу машкото и женското го изгубува привидот на Пела сонцето и белото и ќе врекне со широко отворени очи Их, пак само сон!
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)