ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

Ќе си најде мана пред децата дека дошол компири да купи за дома, а насамо ќе се посоветува со стариот пријател и ќе го моли за помош.

Бил горд на себе,односно на својот интелектуален потенцијал, па никогаш не признал, дури и на својата жена и двете деца дека не дипломирал.

Да го вкусиш, просто, светото на неискажливото: јас многу подоцна сфатив првиот плач на детето дека е Песна над песните...

Госпоѓа Камилска, сепак, беше смирена и спокојна што нејзиниот сопруг по враќањето од Голи Оток беше конечно смирен во еден подолг период во мирната и утешна работа со Татко, стравувајќи што ќе биде подоцна со него кога ќе заврши со работата.

Камилски дури со зборови и солзи ги убедуваше сопругата и децата дека се токму пред крајот на мисијата, им преостануваат уште две работни средби, а потоа сосем лесно ќе ја состават листата на (без)опасните балкански турцизми, со што ќе биде означен и крајот на нивната работа.

Имаше во таа негова запршка разни лути зачини: еден дебел камионџија што се заканува секому што ја оспорува историската вистинитост на неговата вера, еден ѓоа-научник што ги учи децата дека луѓето и диносаурусите се создадени во ист ден, една згодна девојка што смета дека Бог ги мрази педерите, еден пастор што намлатил дебели пари од продажба на своите молитви на ДВД, еден американски сенатор што верува во доаѓањето на Судниот ден кој ќе потепа пола човештво, еден протестантски проповедник што е убеден дека хомосексуалноста е болест, еден рабин што го толкува Холокаустот како заслужена небесна казна за неговиот народ, еден арапски музичар што се залага за верските права на муслиманите вклучително и правото на ликвидација на бласфемичарите, една мајка што ги убила своите деца затоа што Бог така ѝ наредил, еден оџа што попува дека света задача на неговата религија е истребување на неверниците, неколку мормони што веруваат дека луѓето со поинаква боја на кожата се грешни, разни исламски маченици што вршат самоубиствени акции, колони христијански фанатици што паѓаат во фанатичен транс, неколку Евреи што трескаат глава од ѕид, неколку претседателски кандидати што не веруваат во теоријата на еволуцијата...

Луѓето уште ме гледаат како дете дека многу накусо растена.

Четири години пред Фројд да ја забележи и да ја опише генеричката верзија на неговата „семејна романса“ – фантазијата на детето дека оние што го одгледуваат не му се вистински родители и дека вистинските луѓе му се од поблагороден и пораскошен свет од оној на неговото наводно семејство – Вила Катер веќе имала дијагностицирано таков геј-случај кај Пол.257 ‌Раскажувачот на Катер ни кажува дека штом Пол допатувал во Њујорк и си се сместил во Волдорф, мошне бргу почнал „да се сомнева во вистинитоста на своето минато“. ‌Знаел ли тој некогаш за место по име улица Корделија, каде што окапани деловни луѓе го фаќале утринскиот превоз?

Најупадливиот и најкарактеристичен израз на тоа чувство на надмоќ е тврдоглавото одбивање да се поверува дека, всушност, си рожба на поединците што тврдат дека ти се родители.

По толку години, секако предолго време и за најсвет живот, кираџиите и дрварите се колнеле во очите и во децата дека ги сретнале во дождливите есенски наквечерини, тројца, костур зад костур со долга брада, нечудни очајници и голтари до кожа.

Тројцата останале во сеќавањето на луѓето и во ноќните прикаски како набожни проказници од нова балканска Библија.

Таа му покажа на едно дете дека по негова волја може да се преправи во сѐ што тоа ќе посака.

Кога ќе се умореа, си разговараа меѓу себе и полека се нишкаа, додека дебелото сестриче ја тегнеше лулашката на којашто седеше Бистра.

Затоа се премислив и тргнав по Мони накај зградата во којашто живеевме јас и Бистра. Заѕвонивме на вратата и Бистра отвори.

Томе се закануваше дека ќе се прекачи по оградата и дека, ако не го пуштат, ќе им каже на сите деца дека на Дора и на Ане им се допаѓа Огнен.

Сакав и јас да одам со неа кај Бистра затоа што прва ги видов лулашките и јас сакав да ги предупредам децата дека мостот е црвен и дека не смеат да се качуваат на него.

Се сетив на чичковците и како ми рекоа да им кажам на другите деца дека мостот е свежо обоен.

Ја гледав, додека така ја замислував, како се срами од својата голотија пред децата, иако човек најмалку се срами кога знае дека е на неколку чекори од смртта.

Ја слушав Отла како им вели на децата дека прво мора да се истушираат, и им советува секое да внимава каде точно си ги остава алиштата, затоа што по туширањето ќе треба набрзина да се облечат за што поскоро да стигнат до плажата.

Ме прегрна, го зеде куферчето в раце, и излезе од просторијата.

„Им реков на децата дека ги носам на патување.“

Ако возрасните ги убедуваат децата дека тие се возрасни, децата пак, ги 70 Margina #10 [1995] | okno.mk оставаат возрасните во убедувањето дека тие се деца.