димензија (имн.) - во (предл.)

Деперсонализацијата на композиторовата улога и самоорганизацијата на структурата имаа за цел ослободување на звуците од било чии емоции, идеи, намери, проекции, а не автоматизација на композиторовата постапка, како што често погрешно се толкуваше.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Сати и Веберн за Кејџ беа единствени композитори од западната традиција кои ја сфатија важноста на временската димензија во музиката; првиот, со ставот дека времето е рамка која треба да се исполни (со тонови), а вториот, со сензибилната организација на тоновите и паузите истакнувајќи го траењето како нивен заеднички параметар. okno.mk | Margina #11-12 [1994] 173
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Во 1948 година Кејџ беше повикан на Black Mountain колеџот да одржи фестивал и семинар на Сати-евата музика што му овозможи, претставувајќи го Сати, да ги афирмира сопствените ставови околу проблемот на времето во музиката.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Инаку, во рамките на нашите можности, ние во списаниево - како што веројатно сте забележале - се обидуваме да работиме на „слу~ајот” и да внесуваме поинакви димензии во користеwето на кирили~ни фонтови.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Делумно до ова стигнав со цртање во истата димензија во која делото ќе биде репродуцирано.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Таа нова положба исто така пренасочува кон размислата за природата на осознавањето, неговите специфики и историчност, посебно поради тоа што постмодернистичката дилема и пресврт (замена на парадигмата) со право го релативизираат семоќниот дух (ум), неговиот непосреден примат над сетилното и (по општите претстави) од понизок ред сетилно осознавање.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Мислиме ли при тоа колку што е можно поделотворно, значи илустративно да се насочи погледот кон важноста на сетилното осознавање и со тоа исто така да предупредиме за фаталната грешка на сите омаловажувања на таа димензија во европскиот проект на модерната?
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Неизбежно, постои каноничка димензија во нарациите.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Нашите културно достапни и погодни нарации за индивидуата и за меѓусебните односи, се создавале историски внатре во контекстот на социјалните структури и институции.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Низ дијалог, терапевтот и Џон заедно ја идентификуваа „способноста за шегување на сопствена сметка“ како нова димензија во личниот развој на Џон која би му отворила нови хоризонти, недостапни за татко му.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Искажано низ зборовите на Бароузовиот пријател и издавач James Grauerholz, „ова повторување создава една калеидоскопска димензија во пишувањето - а што друго е калеидоскопот ако не средство за бесконечно повторно спојување на делчиња?
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
„Сепак - заклучи Тронси - темата на текстот на Дектер ми се чини доста важна, бидејќи денес е толку вистина дека глупавоста е една оригинална и единствена димензија во полето на уметноста, што кога е во недостиг, мора да се бара во соседни полиња на изразување: најголемиот дел од специјализираните ревии за модерна уметност (Frieze, Artforum, итн.) побрзаа да зборуваат за Бивис и Батхед, американскиот телевизиски цртан филм, чија што глупавост (на главните јунаци, на дијалозите, на ситуациите) се чини бескрајна.”
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
И ова чувствување од читањето на овие книги е единственото охрабрување во вербата дека има излез.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Јас сум, сигурно, мошне неупатена во историјата и културата кои се претставени во книгите за да можам да ја согледам како што треба политичката димензија во нив.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Примерот на владеењето на Сталин, чиј култ продолжи со невидени димензии во неговата родна земја Албанија, го распламтуваше на залезот на неговиот живот размислувањето за трајноста на јаничарството, поради кое не можеше да ја заврши својата дамна замислена, па напуштена книга за балканската историја.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Ова може да да биде сторено бидејќи на овој автор му успеа по­силно и потрајно отколку било кој друг за мене познат балкански автор, на зборот и на поимот балканско да му даде нова димензија во свеста на другите европски народи и култури...
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
- Сепак, како димензија, тоа е присутно во севкупната литература, - ѝ објасни Преведувачот на својата Помошничка, која на тоа убаво го измасира по грбот, плеќите, рамениците...)
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Социјализмот и пост-советскиот систем донесоа нов елемент во литературата како одраз на животот, со тоа сатирата доби нов поттик, нова храна за преџвакување - секогаш одново, секогаш добро нахранета уверка: тоа е сатирата на Војнович, на Харитонов... - што отвара една нова - кој би рекол, социјална, тој не би погрешил - димензија во сатирата.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)