дишење (имн.) - во (предл.)

Додека си го слушаа дишењето во креветот, се куражеа, се храбреа еден со друг да издржат, да не испуштат душа.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Дури и оној бавен и расплинат ритам на дишењето во неговото спружено наплешти и отпуштено тело, носеше само едно споро, речиси неосетно надигнување на градите и едно сосема незабележливо тонење.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)