дожд (имн.) - стивне (гл.)

Дождот стивна и гласот на осамената птица дојде од дрвјата.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Пак се погледнаа, проверија уште еднаш и кога сакаа молкома да продолжат забележаа дека дождот стивнал, а воздухот околу нив станал одѕвонлив чиниш и на дишење.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)