дрво (имн.) - да (сврз.)

Вистина, место на крокодилот можев да налетам на некоја голема змија што може да голтне бивол, или можеше од зад некое дрво да ме пречека горило, но им ветив на црнците да ги ослободам од крокодилот и јас тоа морав да го сторам.
„Сенката на Карамба Барамба“ од Славко Јаневски (1967)
Кога Господ го истерал нечистиот од рајот, тој почнал да ги наговара дрвјата да му пристапат...
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Црни горо црни сестро и животот црн чмае во место другите девојки фатија спонзор а таа сѐ уште дреме на прозор Се к’ти ноќта и зимата црна студот во коски со кубик дрва да учи во студ, да ѕемне под јорган за упис на факс да продаде орган
„Проклетници“ од Горан Јанкуловски (2012)
Иде време за ручок и кметот ги пушта под сенката на дрвото да јадат.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Тој час можеби сакав да избегам или да нацртам пред себе голем ѕид, но не го сторив ни едното ни другото туку најљубезно реков: - Еј, кроко, ситно око, ти носам ужина - “најубаво јадење за крокодилите“.
„Сенката на Карамба Барамба“ од Славко Јаневски (1967)
— Море, ќе удриме еден валцер, вели, и дрвјата да се кренат по нас.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Некое куче нѐ подлавнува, петлите кукурикаат по плотовите, сѐ околу нас пее. „Околу Ѓурѓовден, велеше мајка, секое дрво знае да пее и секое дрво да се радува.“
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Но, знам, кога сонцето на запад ќе сфали, треба дрва да се зберат и треба жената да ми ја испере кошулата, треба да се чисти пајажината што сѐ повеќе се фаќа во појатите на душата.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)