душа (имн.) - со (предл.)

И откако ги испрати со најголема срдечност, му се фрли на Мирчета: — Море ќе нѐ земеш на душа со вакви твои пријатели, бреј! Не гледаш ли, пет души сме ти се обесиле на вратот.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Ова е погоден рај за бандити подли политички хермафродити глумат елита на виенски бал опинчарски души со чевли во кал Капитализам и посткомунизам модерен роб на феудализам на секој чекор со непотизам новиот светски примитивизам
„Проклетници“ од Горан Јанкуловски (2012)
Уште на почетокот на нивниот брачен живот тој сфати - иако можеби само затоа што неа ја познаваше многу подобро отколку што ги познаваше сите други - дека таа е без сомнение најглупавата, најпростата, најпразната душа со која некогаш имал работа.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Замислете го за момент вашиот живот без вашите најблиски, без луѓето за кои живеете, луѓето кои ви ја исполнуваат душата со благосостојба, кои ве мотивираат, кои ве инспирираат, кои се причина за постоењето на вашиот мал космос.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
„Патувања на сказната“ (есеи, 1996); „Да направиме филм, заедно“ (раскази за деца, 1997); „Ars amator-ia“ (раскази, 1998); „Слика тркало“ (хаику, 1998); „Анти-упатства за лична употреба“ (Нешто помеѓу, 1995, 2000); „Постмодерен Вавилон“ (есеи, 2000).
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Бележи како душата со леснотија се сели во други суштества...
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Во зборовите имаше повеќе чкрботлива смеа отколку пријателска искреност, „Знам, ти и ја испрати душата со кладилница.“
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Но сепак ведрата синевина над главите успокојуваше и ги поврзуваше душите со светлиот бескрај.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Сомнително ме боли глава, затоа ќе избегнувам да ја среќавам сестричката. Ми ја вади душава со памукче.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Првин го видовме војничкиот камион на џадето, а потоа војниците, татка и сите 12 души со него.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
По два дена беше сторена вистинската работа: одново се свикани, попишан е остатокот, пристојно се третирани.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
А она за што треба да преговара - се фаќа Мертен за рачката на еврејската канцеларија местејќи ја срдечната, како што ја нарекува меѓу блиските, „филосемитска“ насмевка на лицето и молскавично рекапитулирајќи почна таа сабота на 11 јули 1942 на Плоштадот на слободата, во близината на пристаништето каде што од утринските часови се собраа над 9000 полнолетни мажи Евреи, а како часовите врвеа и еден сѐ поброен куп љубопитници, обични граѓани од сите возрасти, дами и госпоѓици и војници на отпуст, без задолжение во конкретниот зафат на кој тие 9000 души со часови, најнапред беа попишани, а потоа, терани да прават салта, да изведуваат глупави гиманстички вежби на врелото сонце, без заштита на главите, со бројни онесвестувања што на крајот го расипа првичниот весел впечаток и во присутните почна да создава непријатност и отпор...
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
„Прикаски“, воздивна. „Секакви прикаски му ги пијат дробовите на човека и му го копаат гробот. Се раѓаш да буташ некого кон гроб додека друг и тебе те бута зад грб.“
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Тогаш ми раскажа, иако јас сето тоа го знаев поинаку, онака како што го раскажуваа денгубите старци во Кукулино, не ќе си ја смират ли душата со туѓи гревови.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Имаше многу светлина во нејзината душа со која се спротивставуваше на балканската темнина.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Сега сум во ред. Ти ми помогна да ја надминам болката на душата со која бев затруен.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)