езеро (имн.) - е (гл.)

Иако создадено според според замислата и трудот на човекот, Мавровското Езеро е уште еден планински бисер, во него како во огледало се рефлектираат зелените падини и планински врвови.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
- Езерото е како никогаш мирно. Се вести бурата што ја предвидува Кољо! - рече Татко, затворајќи ги ширум отворените прозорци од Мајка за да се проветреат книгите, како што велеше.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Прекумерност Ѓаволот во нас рески рецки реди замерки клава: лебот крцка маслото масти езерото е слатко морето солено...!
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Охридското Езеро е како око, кое од гробот го гледа криминалецот Каин.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Наредете да престане овој пекол... Езерото е црвено од крв... Езерото е црвено од крв...
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Езерото е проширено со мласчиња светлина од огромната, бронзена висечка сончева кугла. – Убаво ни е местово – вели таа.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
„А зошто па да не“, си реков, „Ми треба малку да се „промувам“, а и енџио коктелите се стандардно добри“.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Влеговме во вода. Езерото е мастилно. Ножните прсти ни се мрдаат.
„Омајнина“ од Афродита Николова (2010)