етер (имн.) - од (предл.)

Успеаја. И покрај сѐ, да ги излијам јадовите силни, во етерот од небото да грмнат.
„Портокалова“ од Оливера Доцевска (2013)
1. Да пловиш или леташ Исто е, штом си вон од себе, Излезен од својата кожа, ум, Ако си небесен друм, Упатен кон Севишниот дух И ти дух си, невидлив, молчелив Делче од бескрајот од етерот Од ветерот кој те носи, носи, Тогаш што си? Небитие?
„Сонети“ од Михаил Ренџов (1987)