жега (имн.) - во (предл.)

Фрли го што подалеку, натфрли го јадливо, разјадливо - не плукај, подголтни - да нема мера расцепот во овој расчепен разговор јаз-говор, јас-говор пред овој исплазен јазик при таа жега во умот нишан на нишан јас на ти.
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Не просаскав како змија, туку крикнав, гласно рикнав од што занеме сѐ по полето: и жегалците, и пилците, и ветрот од дрвјето, и жегата во воздухот.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)