жештина (имн.) - бев (гл.)

Не мириса баш на добро!...
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Нејзината жештина беше толку голема, а во исто време и толку ниска, мала, толку гнасна, што не можеше тукутака, просто, едноставно да се погодува.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Ми вели онака, на поминување: „А бе Фердинанд, мајка ти се симна најмалку дваесет пати од седум саатот, да праша да не сме те виделе? Жими тебе!
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
И од жештината беше! и бев премногу збунет, не бев ич нормален!
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)