животно (имн.) - дно (имн.)

Во тие очајни и изгубени часови додека ја ослушушнуваше празнината зад својот глас, се замислуваше како злосторник смрачен на животното дно и се тргаше од својата решеност да не биде онаков каков што бил: безгрижен, без темна совест.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)