животно (имн.) - и (сврз.)

Тој секогаш беше многу реален, можеби заради тоа што беше скулптор.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Би било интересно да се размислува за овие нешта во термините на Витгеншатјновиот дискурс на јазикот, антропологијата, и сфаќањето.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Бојс одеше многу далеку: тој зборуваше со животни и камења.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Се одвезовме на Бондаи Беј одбравме место на ресторанската тераса и нарачавме некакви ќебапчиња од морски животинки и, се разбира, по едно студено пиво.
„Кревалка“ од Ристо Лазаров (2011)
Господе, какво погано време беше тоа, и какви погани луѓе беа тие.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
А наредниот ден, уште со темница, ќе се растрчаа по ридиштата низ шумата, во полето низ житјата, ливадите и бафчите, и ти цел ден има да си слушаш пукотници, ловџиски рогови, лавеж на `ртки и загари, а преквечер, пред зајдисонце, со полни ранци убиени диви животни и птици, преку рид се спуштаа кон старата железничка станица и оттука со воз си заминуваа, јали во Прилеп јали во Битола.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Наидувам на книгата легната на патот, недопрена од ветришта и дождови, знак на цивилизација среде море светулки, ноќни животинки и караконџоли.
„Најважната игра“ од Илина Јакимовска (2013)
Толе проведувајќи го времето постојано во природата меѓу животните и птиците, им го знаеше нивниот немушт говор и ги имитираше: кога ќе зарикаше како магаре, сите магариња што ќе го чуеа во селото рикаа; кога ќе замукаше, како крава, сите крави мукаа; кога ќе залаеше како куче, се одѕвиваа кучињата; кога ќе замјаукаше, се одѕвиваа мачките; кога ќе закукаше, му се јавуваше кукавица.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Помолча пак отец Иларион, и кога виде дека сите гледаат во него чекајќи да продолжи, рече: - Душата човекова се разликува од животните и по тоа што таа прави дела; што управува со сопственото тело; што знае дека телото ѝ е привремено боравиште; што е разумна и знае дека е од бога и во бога ќе се врати; што знае дека ако биде грешна - ќе замине мрачна и темна, а ако биде безгрешна - ќе замине чиста и светла; што знае (како што вели свети Андреј Јуродив) дека сразмерно на делата што ги направила, така и ќе свети: некоја како сонце, некоја како месечина, некоја како пламен, некоја како молња, некоја како камен скапоцен, некоја како килибар, некоја како цвет, некоја како волна, некоја како сребро, некоја како чисто злато.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Под претпоставка дека сега е зима, животните и луѓето запаѓаат во своевиден зимски сон, т.е. инертност.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Залегнував во овој мал, затворен свет на летна жега и сина вода, со неколку животни и двајца мажи што на дистанца си подаваат по некој збор.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Дрвјата истрпнуваат ко животни и го туркаат.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
И новото изедначување на правата на животните и луѓето, на кое инсистира длабинската екологија, треба пред сѐ да го менува статусот на животните како сопственост, така што животните да не се штитат поради интересите на луѓето туку поради своите сопствени интереси и инхерентните вредности.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Кулик така е заговорник на нова агрокултурна револуција, која ќе донесе нова симбиоза помеѓу човекот и животното; тој сака да ја ограничи човечката популација на третина од сегашниот број за да се воспостави нова рамнотежа во биосферата; но, посебно, тој сака да ги поттикне истражувањата на психологијата на животните кои би резултирале со нов дијалог меѓу животните и човечките суштества.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Од стојалиште на длабинската екологија, на законите коишто ги штитат животните и природата во принцип им се приговара поради тоа што ги третираат како сопственост на луѓето.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Ја кренал полека главата да го надене тој човек на рогот што му никнувал на тврдото чело, всушност ги извлекол рацете од утробата на животното и го зел ножот од крај себе.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Тој секогаш ист глас на проклетиот Онисифор Проказник, ни покорен ни предизвикувачки, глас со една смисла - да се разбере што се зборува а не како се зборува, го слушал пред тоа во себе и точно со истото прашање.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Всушност, тој е тој што ги знае сите јазици на сите животни и неживотни со кои мора да општи.
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)
Асвалтниот кружен пат дава можност да се движат многу моторни возила - да речам, има голема фреквенција - па животните и ѕверушинките се плашат. Едноставно - бегаат!“
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
Како да се грижиме за животните и птиците во зимски услови, како да се постапува, а при тоа дадоа податоци дека на Водно биле уништени - од несоодветни непознати сторители - тотално биле уништени хранилиштата и солиштата за дивеч и куќички за птици - кримилници за птици, направени и поставени од малкуте вработени во Парк-шумата Водно.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
Некои од нас сонуваат необични животни со гриви возвратени околу вратот со набрекнати и за кас спремни бедра како млади гиздави девојчиња со копита за долги копкања суштества што ’ржат и се пенат од милост што се топат суштества на јаве невидени невјавнати, на лов неоднесени би рекол и незауздани, неоседлани неразждребени а не знам од каде ми навираат зборовиве непознати како животните и бистрооки.
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Почетокот е илуминација на свет- текст принесување животни и растенија пред идејата и чинот почетокот е прекршување на небото во алхемиското огледало на писмото во црвените и црни курзиви во она што нѐ одликува од другите она по што го паметиме сижето - животот.
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
МАНИРИЗАМ четврти дел Густав Рене Хок Извртениот свет Едноставниот принцип на создавање „арчимболдески“ беше широко прифатен во театарот, балетот, карневалот и модата по 1600-та.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Во еден дворски балет изведен токму 1600-та во Болоња („Планината на Кирка“), кавалерите се претвораат во животни и обратно. И пак: она неживото оживува!
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
И кога стаса до крајот на животните и луѓето, се сврти и погледна во друг правец, гледаше како нешто да загубил и не знае каде да го пронајде.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)