жител (имн.) - да (сврз.)

142 Ако случајноста е она што ја прави историјата, тоа ја нагласува нужноста и можноста за создавање нови односи со сите наследени општествени норми, надвор од сообразноста и подрачјето на прифатени вредности.
„Простори на моќта“ од Зоран Попоски (2009)
Се случи пред жителите да ги наточат срповите...“
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Разбирајќи дека јавниот простор е семантичка структура којашто произведува, содржи и одразува идеолошки конструкции, Димитријевиќ има за цел урбаните жители да воспостават нови односи со нивното опкружување, и 142 Braco Dimitrijevic, Interview with Jean-Hubert Martin (2005) цитирано во Braco Dimitrijevic.
„Простори на моќта“ од Зоран Попоски (2009)
Можеби незгодната изложеност врз метежната улица ги спречуваше жителите да го појават своето тело пред погледи на љубопитни минувачи кои, не ретко, зјапаа и во авионите.
„Ниска латентна револуција“ од Фросина Наумовска (2010)
Поважните настани ги предизвикуваа сивите жители да ги излекуваат главите од своите корупки во кои се таеја како плашливи желки.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Стана и отиде на прозорецот, печката зад него беше усвитена од жар, беше слободен и отпуштен, свикнат и смирен во таа темничина, како полжав под своето самарче, без никаква желба за бунење, а неговото тело не бунцаше за ниеден ненаправен чекор, само едно тивко преместување во таа просторија, во таа долина, која сега ги тераше полека сите свои жители да се јават, како при некое чудно повечерие, да испуштат од себе по некој глас, секој по некој свој писок, или по некое будно око.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)