завршување (имн.) - со (предл.)

Сега седнат на тезгата, со босото стапало на грнчарското колце, си правеше од глина: прво предмет, потоа фигура, па лик, а на крај завршување со апстракција.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)