замине (имн.) - тој (зам.)

По нивното заминување тој долго, изгубен, талкаше по перонот, не срамејќи се од присуството на живи луѓе.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Меѓутоа, старецот беше збеснат поради бекството на неговото семејство; сега се појави потребата да бара туѓа крв.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)