збор (имн.) - ѝ (зам.)

На Нешка овие мајчини зборови ѝ ја олеснија положбата.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Аргировите зборови ѝ ја раскинаа нејзината коприна, ја разголија и ја открија онаква каква што и беше таа за мајсторите: тешка, неумолива.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Тој само се опушти во фотелјата и без збор ѝ ја подаде слушалката.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
6 Оваа книга ја пишував јас, онаа јас на која „сите зборови ѝ се расеаја“ токму како и на Caroll-овата хероина Alice.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Сега ми се чини дека не ја пишував јас туку некоја возрасна Alice на која зборовите ѝ се расеале, која не знаела која е: ту ѝ се чинело дека е поголема од куќа, ту дека би можела да се удави во баричка од солзи.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Ја бара низ мислите девојката на која некогаш ѝ раскажуваше Што ќе пишува во писмото од нејзиниот младич утре што ќе ѝ го прати: На секој негов збор ѝ се надаваа, ѝ се поткреваа дојките,
„Љубопис“ од Анте Поповски (1980)
Зборовите ѝ беа исушени како шупливи ореви, како циронки на низите, како глувина и тажен ѕун на садовите.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Риса и Тронда се протуркаа низ проретчениот круг и без многу зборови ѝ помогнаа да го фрлат во вагонот на Чана, во малиот празен брлог до вратата.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Убаво е да имаш некого со кого ќе можеш да поарчиш барем понекој збор ѝ се исповедала краварката.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Затоа со два збор ѝ даде на Ајша да разбере: – He ми треба мене друга облека од мојава.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Момирок со запенета насмевка. И зборовите ѝ беа проѕирни.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
" рече и молкна, што беше знак дека зборовите ѝ се задушиле во плач, но сепак успеа да му рече: "Кога ќе дојдете?
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Ама, трчајќи надолу, пак почувствува дека и друг трча зад неа.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Другите зборови ѝ остануваа заробени некаде меѓу слепите ѕидови на градот.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)