зграда (имн.) - дете (имн.)

Пред зградите деца, врева, врвеж пролетен.
„Зошто мене ваков џигер“ од Јовица Ивановски (1994)
Играјќи се зад зградата децата најдоа едно врапче коешто, веројатно, паднало од седлото.
„Градинче“ од Бистрица Миркуловска (1962)