земја (имн.) - твој (прид.)

Го догризува земјана твојот корен на дланки да ја кренеш сите лобањи во неа да ти стежнат.
„Вардар“ од Анте Поповски (1958)
Никој не те остава. Ни овој, ни оној, ни па земјата твоја.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)