земја (имн.) - додека (сврз.)

Сега му стануваше јасно зошто магарињата ги товареле по двете страни од грбот - не да им биде полесен товарот, туку тој што порамномерно да им натежнел до земјата додека не им излезе душата.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Краста: Никогаш не сум свршил пред да заврши песната! (Го зграпчува Цеце за врат и го фрла на земја) Тоа е многу чудно, секогаш на време! (Ги закопчува панталоните) Одиме, Тики!
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Цеце останува да лежи неподвижен на земјата додека младичот и Мими и понатаму стојат вчудовидени.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)