змија (имн.) - кој (имн.)

Геа, со раскошни гради, мајка на сите створенија... била сосема сама по себе уроборос... змија која ја гризе својата сопствена опашка, алфа и омега...
„Еп на Александар Македонски“ од Радојка Трајанова (2006)
Патот, којшто потсетуваше на долга змија која со нејзиното издолжено тело се протега и витка на жешкото сонце , водеше до малата бистра рекичка на која имаше дрвено мосте.
„Животот од една слива“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2014)
Престрашеноста пред насилството се врежа во него како студена лигава змија која ползеше низ грлото, гушејќи го.
„Пловидба кон југ“ од Александар Прокопиев (1987)