извор (имн.) - од (предл.)

Ќе завене малку Соколе и пак се разбудува, и сѐ си тече тоа изворче од милозливост, а на јасното септемвриско небо, кога да се разбуди, сѐ подруги ѕвезди се наднесуваат над него, како да сакаат сите да стигнат на ова ноќно празненство и да пеат тихо -„уневести сја“.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Откога видел Силјан оти не веруваат, почнал да им кажува што му правел на татка си, како го поучувал татко му и тој не слушал, како се главил со дуовникот, како влегол во морето, како се нашол на долна земја, како правел муабет првата вечер у Аџи Кљак-кљак, како му прикажувал за старецот што го отепале децата и што колнал, како излегле двата извора од кога им изумреле сите деца од големата сипаница, како се сторил штрк и си врзал шише на гуша и како патувал од штрковата замја преку широкото море, како дошол над Плетвар и го окршил шишето, та си останал штрк и си дошол дома.
„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)
Така мораше да се случи и со газдата на арабаџиите и покрај релативно поволните информации што ги доби за него верскиот поглавар Афз Б од доверливи извори од старата чаршија и од оџата на најголемата џамија во градот.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Овој извештај е добиен од германски извори од Струга.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
Изворот од солзи во погледот длабок, в грло го пресушуваш...
„Од дното на душата“ од Александра Велинова (2012)