коза (имн.) - живее (гл.)

Сите бевме овчарчиња и козарчиња. Од овци и кози живеевме.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
Неговата сенка, од време на време, проигруваше од осветлената лампа врз татковите книги. – Но јас имам читано – ја продолжи мислата татко ми – дека козите живееле со луѓето уште во време на таканаречените наколни живеалишта, најстарите човекови домови...
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Да, ние со козите живеевме, природно заедно, пракомунистички.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)