кола (имн.) - со (предл.)

Потоа се запре на искршената кола со слабо хранетите коњи, на кои ребрата им се броеја.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Стигна и запре во Клисура колата со ковчегот во кој лежеше Сане Сандин.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Двајцата полицајци се позиционираа зад колата со извадени пиштоли.
„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)
Можеа само да ми ја земат сликата и да ми ја остават со ископани очи, искината или издупчена со седум кома шеесет и пет или девет милиметри, да наведнат глава и да се изгубат од улицата во црна кола со скриен митралез. Ништо друго.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Иако пред тоа заспав на тврда земја, се разбудив на колата со две тркала.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Надлетувајќи ја колата во која лежев неподвижен, гавранот и сега го повтори својот рефрен „опа-копа“.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Колата со две тркала ја промени патеката на движењето.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
- Погоди зошто си врзан, - ми намигна Пишпирик.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Ми смета што комшиите ми ги бројат ќесите кога се враќам од Тинекс; кога црни коли со црни стакла се паркираат у трава или пред Ристиќева; кога не можам да отидам на базен у зима, пошто некој шапшал не платил нешто; кога не можам да се отарасам од бубашвабите, пошто комшијата од седми немал 80 динара.
„Тибам штркот“ од Зоран Спасов Sоф (2008)
И од поткопаната мисла, како од поткопан брег од водите, во моментот на уривањето многу непредвидени зборови па дури и цели реченици може да се истурат).
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Даскалов го видов дури кога дојде доволно близу до прозорецот за да ми ја запре светлината и да ми соопшти дека колата со сандакот пристигнува; а јас пред да ја слушнам новината всушност го видов неговото, како што пред тоа се беше изразил, разведрено лице. (Или не беше рекол ништо слично?
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Не му реков ништо, тој и не ми се обраќаше мене, само знаев дека ме донел на раце и ме оставил врз сламата на својата кола со едно воле, потоа им ги проврел главите на моите сиви близнаци низ јаремот.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
„Нив ќе ги чека да го зграпчат за тил.“
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Повторно јуревме со Бешир, овојпат по спротивен правец, кон Картагина.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Престигнувавме и остававме далеку зад нас други коли со дипломатски ознаки.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
На долниот крај, токму на патот што влегува во селото Калајнево, се наоѓа чешмата на Карабеќерица.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Без многу да размислува, говедарчето рекло: - Не сакам големо богатство, туку толкаво, колку што изнесува еден дожд во април и два дожда во месец мај!
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Повеќето од прашаните одговарале дека сакаат полна кола со златници или пак ја барале златната царева кола.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Ја зедов секирата и со спокојство во срцето и во грлото им реков да ѝ се вратат на својата црна кола со митралез.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Можеа само да ми ја земат сликата и да ми ја остават со ископани очи, искината или издупчена со седум кома шеесте и пет или девет милиметри, да наведнат глава и да се изгубат од улицата во црна кола со скриен митралез. Ништо друго.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Ги наовчиле колите со брат му, со Мирчета, и тргнале на пазар со платици, со плужици, со ќумур...
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
И прославата на науките пред еден месец кога се довлечкаа со последната моторна кола, собирајќи многумина патем, а секој од нив беше среќен зашто имаше можност да ја тресне колата со голем метален чекан.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Тишината и празнината конечно се вратија. Исчезна и последната долга и ниска кола со покрив што се расклопува.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)