коска (имн.) - наш (прид.)

Се топат коските наши, омекнуваат и не нѐ крепат.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Тоа коските наши се сушат, Тоа зад нас нема никого и ништо - Ни поштук – ни збор!
„Љубопис“ од Анте Поповски (1980)