Тестото спласна, острите светилки во многуте очи изгаснаа, далеку планините беа меки и проѕирни лисја момирок и покриени со водникавомлечна пара.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Лист момирок сум и се проѕирам и можам да видам во себе мртов звук.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)