мантил (имн.) - кој (зам.)

Се заинтересира за двајца во бели мантили кои брзајќи се појавија во длабочината на болничкиот влез.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Се сеќаваше на еден намуртен бербер кој доаѓаше да му ја изгребе брадата од образите и да му ја потсече косата, и на деловните нечувствителни луѓе во бели мантили кои му го опипуваа пулсот, му ги испробуваа рефлексите, му ги превртуваа очните капаци, го пребаруваа со груби прсти по целото тело барајќи скршени коски и му забиваа игли во раката за да спие.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Се заинтересира со двајца во бели мантили кои брзајќи се појавија во длабочината на болничкиот влез.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)