машко (имн.) - дете (имн.)

На убавата мермер чешма, во Варош-маалото, каде што беше куќата на Никола Делчев, една млада убава жена, ја пренесе новината: „Султана на Никола родила машко дете.“ - Нека ѝ е живо! - рече една.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
- Ми се роди машко дете. Наследник! Еј, наследник!
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Татко ми не беше премногу воодушевен од своето дело, се прекоруваше оти не употребил некоја од техниките за кои беше читал во еротските магазини што му ги носеше вујко му од Австралија, но знаеше и што значи за родителите машко дете - само проблеми и грижи, а богами, го имаше за пример шурата.
„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)
Години со ред, со него доаѓаше и Јон, единственото машко дете на млекарот, кое со тек на време почна сѐ поредовно да го заменува татка си, сѐ додека, не стави и самиот каскет на глава и не почна, место татка си, самиот редовно да го разнесува млекото.  Никој не знае кога Јон и Рашела се загледаа еден во друг, важно тоа се случи и сите го знаевме, особено по руменилото болснато на образите на Рашела, која од тремот, сета збунета, влегуваше во одаите со лонецот пресно млеко во рацете.  Така ние почнавме да се потсмеваме еден со друг кога ќе ја видевме Рашела како, во првата квечерина, внимателно загледана во огледалото, ја зачешлува густата црна коса, пред доаѓањето на Јон.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
На лионската станица во Париз, со експресот, во втора класа, допатувала една средновечна жена од Заечар, со едно тригодишно машко дете.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Ката го трати бегот и не стапна веќе во кулата, а и самиот тој не докондисуваше толку толку, гледајќи да го прибере некако Толета, од кого почна и да се плаши.' По година и половина Ката доби машко дете и го крстија Трајко на свекорот, а во третата година доби и друго, кое го крстија Велјан.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Набрзо добија и здраво машко дете кое го крстија по дедото, кој се викаше Трајче.
„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)
Зашто е останато сирак, пишуваше, зашто татко му, Десимир Пенезиќ, загинал во боевите.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Во писмото Благуна, беше нејзино, ги молеше, ги заколнуваше Јанческите да се сторат луѓе и да го примат кај себе единственото нејзино машко дете, Видана.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Ева кога беше пред крај на бременоста ни соопшти дека би сакала ако роди машко дете тоа да го носи името на нашиот починат брат.
„Животот од една слива“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2014)
Немаше мир што немаше машко дете; се јадеше себе, а ја јадеше и ќерка ми.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Завистина, на годината беше родила едно машко дете со ѕвезда на чело, арно туку кучки сестри, зависливи, беше му го зеле детето и беше му го врлиле по море и наместо дете беа 'и клале едно машко куче малечко.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Силјан беше многу гален и од татка и од мајка, чунки од многу синои Божиној само Силјан беше останал жив, та од тоа беше гален многу и беше го ожениле уште на шеснаесет години и на седумнаесетте години му се роди на Силјана едно машко дете, му го викаа Велко.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
- Бре, да куче роди, а! Ја земете 'а таја кучка и врлете 'а во темни зандани! - им рекол.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
- И така нека се родит - је рекле двете на првата - уште поарно зло ќе £ се сторит на мајка му.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Од тоа прекоруање што го прекоруале, беше му омрзнало и еден ден, откоа беше се искарал арно, убао, си кренал пушката на рамо и си ошол од кај што порасол.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
- На, мори снаи - му рекол - ова машко дете што го најдов на патот, да го гледате за да порасти и да имам десет синои.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Едната рекла: - Оваа жена машко дете ќе роди, ама слепо да го родит.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Но далечното ѕвоно ја отчукуваше возбудата на моето срце што раснеше со трепетливоста на тагата и радоста, најпрвин на тагата за сите мртви на патот што пролетта ќе ја почувствуваат по движењето на лесковите или габеровите корења, потоа на радоста што сум жив и што можам со прсти да го допирам своето врело лице, што оздравувам од невестинска песна, придружничка на птици и клокотава смеа на селски дечишта: Кога, дете ќе ми плаче ќе ми плаче за цицање полегни го под стреине ќе заросам ситна роса ќе надојам машко дете ...
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Господи, со очај се мачев да разберам. Можеби само ги мислам своите прашања и можеби сум веќе безгласен и глув, мртов или пред умирање, нападнат од момчешки соништа!
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
И пак слушав: Кога дете ќе ми плаче ќе ми плаче за лелјане полегни го врз стреине ќе повеам тиок ветар ќе залејлам машко дете...
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Тепачите го накитиле со модрици но не му ја истинале крвта - ене го, сука мустаќ.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Таму имат сирота вдовица. Шчо си родит лудо машко дете. Машко дете по татка посмрче.
„Молика пелистерска“ од Бистрица Миркуловска (2014)
Та да зеиш лудо машко дете, машко дете по татка посмрче.
„Молика пелистерска“ од Бистрица Миркуловска (2014)
Нацицај си твое машко дете, оти ти е дете уморено. Од дамна не си го нацицала“...
„Молика пелистерска“ од Бистрица Миркуловска (2014)
И отиде стар Свети Илиа. И потера девет кучки лами. И пречека лудо машко дете.
„Молика пелистерска“ од Бистрица Миркуловска (2014)
Тоа е позната стара работа превркнам — препукнам прегач — особена унечка со телови прегос — денот после венчањето кога се пие блага ракија предотина — прежда преѕалувам — претерувам во нешто пресек —ѓутуре (спаилакот се зема ѓутуре без да се бројат снопјето) прид — пари за невестата без кои во Мариово не ја даваат родителите девојката прикрепник — мажот ми (мојот прикрепник) принова — новородено дете припрто — кусо време проведи ме (од кучката) — одбрани ме провирач — камен со дупка преку која се провираат болни и бездетни жени проводија — подарок во пари на невеста и мало дете пролетнина — пролетни посеви промрткам — не се согласувам, си пишманам проскомидија — дел од црквената литургија прочврча (сланината) — се испржи пцалт — црквен пеач пувка — врста печурка, габа која е мека и пувка кога ќе ја стегнеш со прстите пупулче — младо девојче, пупуљак пупурник — кржлаво дете, рахитично пурде — име на машко дете дури да го крстат пуст — ничии, без стопан.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
За задојница таа ја бендиса Бојана Жиовката, која пред година и пол роди машко дете. Co неа се спријатели на чешмата, почнаа да си одат — да си идат.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Еднаш му ја искинала гуната на поп Трајка кога се враќал од гробишта дома, другпат го укасала Црневото дете, трет — ја исплашила Улевата невеста и; сиромашката, си фрлила машко дете од шест месеци; та дури и панталоните на ќатипот му ги „закрпила" кога врвеле со Колобана крај Сукаловата мала врата да се прошетаат.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Тој почнуваше од малото селце Соколово на Дрина кај Вишеград во кое околу 1505 или 1506 година се роди обично машко дете во едно сиромашно селско семејство.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Јас и послав и перница ѝ ставив, а таа седна и продолжи да му кажува на тате: За нешто не сум ти кажала, кога се омажив и останав бремена прво ми се роди машко дете, убаво и здраво, а живееше само неколку дена.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)