мед (имн.) - да (сврз.)

Но и Филозофот одговори подобно, со парабола сјајна: „И Господ, Исус Човекољубецот еден беше, а дојде да нѐ спаси сите нас“, рече Филозофот, и продолжи мед да тече од устата негова: „ Ако имаш зрно, ќе никне ли од него клас, а од зрната на класот првороден, ќе никне ли нива цела, па од неа друга?
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Не сака да ја кренат секирата, иако можеа, ако ја одвоеја од медот, требаше некаде да сечат со истата таа секира, да променат нешто, а медот да го напуштат.
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
Па после сакаа со мед да ме мачкаат по образите. За да бидам благ со жената.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
„Господ Седржителот, кога го создавал светот, водел сметка и во непознатото да стави зрно познато, за да можеме да го именуваме“, рече и продолжи медот да се излева од устата негова: „Зарем кога ќе сретнеш непознат човек, не те потсетува тој, по одот, или по некој дел од телото свое, или по гласот на некој што претходно си го знаел?“
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)