меле (имн.) - жито (имн.)

За разлика од воденицата за мелење жито, чиј камен се вртеше со необична брзина, а не мелеше брашно, по мостот можеше да се оди, иако по него можеа да одат само птици, обични и пругави верверички, кои претпазливо гледаа во тркалото со црпки и во тропањето на воденичниот камен.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Таа беше одушевена од малата воденица за мелење жито чиј воденичен камен се вртеше од еден млаз вода што бликаше од една прскалка од црево, а се одушевуваше и од мостот-играчка, што беше изграден од тули, кој ги издигаше своите грациозни сводови над малиот вештачки вир што се полнеше од водата што го движеше воденичниот камен и во кој Милан одгледуваше една златна рипка, и некои необични водни растенија.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)