месечар (имн.) - сум (гл.)

„Мислевме не ви е арно.“ „Можеби и не ми е арно. Сепак јас ништо не чув“ , уморно ги дочека. „Поправо јас ноќе никогаш ништо не слушам. Месечар сум.“
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Беше потпрен на ѕид како осуденик, оросен од чело до брада, бел, сув, собран во хармоника. „Но тоа не е сѐ“, се наведна кон него со таинствена интимност Отец Симеон. „И месечар сум.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)