миг (имн.) - стане (гл.)

Ме гледаа неодредено очи свесни за нелагодноста, кои за миг станаа малку каприцно замислени. – Дали мислиш дека сум убава?
„Ниска латентна револуција“ од Фросина Наумовска (2010)
Тој не ја погледна, но проговори нешто нејасно, а потоа веднаш се извини за, како што рече, „непристојноста на еден шеесетгодишен старец,“ на што Софија му влепи шамар и со тоа заврши сцената, бидејќи таа во истиот миг стана и со брзи чекори излезе низ вратата на ресторанот, силно удирајќи ја зад себе.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
За миг стана свесен за своето бреме од обврски и одговорности.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)